Near death experience

Na weer opgeknapt te zijn begonnen we onze naar Pedang bai. We moesten weer helemaal terug via Amed wat 3.5 uur rijden was en dan nog eens 2 uur naar Pedang bai. We kwamen precies voor het donker aan waar Teun tegenkwamen.(de eigennaar van een strandtent, waar we gratis konden overnachten). Die vertelde ons dathij gister nog op de gili's zat voor 3 dagen, dus als we iets eerder waren langsgekomen, hadden we de gratis nachten wel op onze buik kunnen schrijven.
We liggen op een matrasje, nouja dat is het eigenlijk niet. op een soort groot, hard kussen waar je alleen maar op je rug kan liggen. wanneer je namelijk op je zij rold dan lig je op de grond. Maar gelukkig wel onder een clamboo, want er zitten hier behoorlijk wat muggen. Ook liggen we op de 2e verdieping, dus vroeg naar je bed gaat niet lukken. Als er namelijk iemand langs loopt trilt de vloer zo dat je er onmogelijk doorheen kan slapen. Maar ach, het is gratis!
Verder is het hier in Pedang bai een beetje niks doen. Wat snorkelen, op het strand hangen, boekje lezen en eten. Dat eten is trouwens ook een probleem met arjen. Hoelang die wel niet aan tafel zit. Het eten hier in Bali is anders dan de aardappels die hij thuis gewend is en moet dan ook bij elke hap kijken wat er precies op zijn vork ligt. Maar ik denk dat hij hier aan het eind van de vakantie wel overheen is. haha

De klusjes die we voor Teun moeten opknappen is eigenlijk heelleuk. Teun wil feestjes gaan houden op het strand voor mensen van onze leeftijd, dus heeft hij ons gevraagd of we de muziek zouden willen uitkiezen.En of we moeten een beetje andere cafee`tjes afgaan om te kijken wat voor drankjes ze daar schenken en hoeveel je daar moet betalen. Erg leuk vind ik zo.

Vandaag gingen we naar de badcave, maar net toen we af wilden slaan naar de badcave scheurde er een auto tegen me aan. IK lig dus nu in het ziekenhuis met mijn been ophoog. Ben 3 uur lang bewusteloos geweest. Mijn been is nu een grote schaafwond en ik heb nog maar 3 tenen! Mijn geluk is geweest dat ik een helm ophad.
neehoor, dat is gelul. Maar er reed wel sirieus een auto tegen mij aan. hij raakte mijn zijspiegel, maar ik kon me nog net op tijd tegen de auto afzetten om zo weer in evenwicht te komen. Letterlijk een geluk bij een ongeluk zegmaar.

Was eindelijk blij dat mijn upper body respction tract infections (of zoiets dergelijks) voorbij was, zit ik nu met een oorontsteking achter de computer... Met mijn gezondheid wil het niet echt lukken. Maar heb gelkkig nog wat antibiotica over van de vorige keer, dus die kan ik nog even slikken en heb toevallig oordruppels bij me. dat moet dus wel goed komen!